O σκυλάκος μου ο Willy

O σκυλάκος μου ο Willy
Το Free Willy παίρνει άλλη έννοια :P
Powered By Blogger

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

It happens, admit it!

Το πιστεύω! Υπάρχει ένα σημείο στη ζωή του ανθρώπου που αποφασίζει να κάνει μια βλακεία ρε παιδί μου! Εγώ π.χ. είπα: "μωρέ φτηνά είναι τα τσιγάρα!! Δεν παίρνω κανένα πακέτο;"
Ναι θα 'θελες να ήταν ένα πακέτο.
Όχιιιιιιιιιι, μη βιαστείς να τη σβήσεις τη σελίδα! Εδώ δε θα μιλήσω για τις καταστροφικές παρενέργειες του τσιγάρου στον άνθρωπο, αλλά για τις καταστροφικές παρενέργειες του καμένου μυαλού στον κοιμισμένο άνθρωπο. Έχει μια κάποια διαφορά.
Είχαμε μείνει λοιπόν, στο σημείο που αγοράζεις το πακετάκι σου. Μέσα στο σπίτι δε μπορείς να καπνίσεις άρα το αδειάζεις σιγά σιγά όσο είσαι έξω! Ε μωρέ, μετά το ξεχνάς και κανα-δυο βδομάδες στην τσάντα σου και ησυχάζεις. Ώσπου, το βρίσκεις πάλι μετά από καιρό και λες να το ξεκάνεις και να φουμάρεις ότι δε φούμαρες δυο βδομάδες. Μόνο που το διάλειμμα της Αμερικάνικης Πεζογραφίας από δεκάλεπτο έγινε εικοσάλεπτο! Και αντί να κάνεις ένα τσιγάρο πριν το μάθημα, ένα στο διάλειμμα κι ένα μετά αποφασίζεις να το παίξεις μαγκάκος! Γιατί εσύ τα σηκώνεις τα 3 απανωτά τσιγάρα αλίμονο! Στο διάλειμμα λοιπόν ανάβεις το ένα και σε πιάνει αυτή η γλυκιά χαλάρωση. Λες "Μωρέ! Έλα τώρα, ας κάνω κι άλλο ένα να μαστουρώσω λίγο ακόμα!" . Άναψε το εσύ παιδάκι μου! Σου πάει κανένας κόντρα; Στο δεύτερο λοιπόν, είσαι Θεός! Έχεις μια γλυκιά ζάλη, μια γλυκιά βαρεμάρα και μια ξαφνική διάθεση να φορέσεις κοντομάνικο.
Έξω από την αίθουσα χαμός!
"Ρε συ εμένα μ' αρέσει το sleeping with ghosts!"
"Α αυτό που το λένε και soulmates never die?"
"Λοιπόν, εδώ είμαι εγώ, ο Τζίμης και ο Νίκος, ο ξανθός γαλανομάτης...."
"Χαχα, η μια λέει για τη φωτογραφία, οι άλλες για Placebo, ότι να ναι!"
"Ρε η Πυργέρου μπήκε η όχι ακόμα;"
"Μ' αρέσει που ψάχνεις καλά καλά την αίθουσα!"
Ουφ...
Το αυστηρώς 10λεπτο διάλειμμα έγινε 20λεπτο. Και για να μπορέσω να αντέξω την στέρηση που είχα αρχίσει να νιώθω εξαιτίας της εξάρτησης μου από το μάθημα, άναψα και τρίτο τσιγάρο.
Φίλε μου το παράκανες. Ήδη ήσουν σαν μαστουρωμένος, δε σου φτανε αυτό, έπρεπε να κάνεις κι άλλο τσιγάρο για να γίνεις σαν πρεζόνι σε περίοδο απεξάρτησης. Αμ, έλα μου όμως που το μάθημα ξανάρχισε και σαν καλή μαθήτρια μπαίνω και πάλι στην αίθουσα. Το μυαλό μου βέβαια λειτουργεί κάπως ανάπηρα τώρα και οι σκέψεις μου θυμίζουν μαθηματικές πράξεις:
κινητό Κατερίνας+έξω+το ξέχασε= χαχα
θέση+πιασμένη= πίσω να αράξω
φυλλάδιο;+να κουνήσω χέρι;= no way. Κατερίνα κράτα και το δικό μου
ώστε η εργασία έχει επιλογές;+στυλό; Χαρτί;= παράτα το
Κατερίνα+ψάχνει κινητό= αμυδρό αθώο χαμόγελο
Προς το τέλος του μαθήματος δεν αντέχω άλλο!!! Κρυώνω! Δεν θέλω να ακούω τίποτα! Κάθομαι διπλωμένη με τα χέρια μου στα αφτιά και δεν θέλω ούτε ένα άγγιγμα! Ναι ρε είμαι σαν επιληπτικός σε κρίση!!!
"Αννούύύύύύύύύύύλαααααααα............"
Κάθησα έτσι ένα 10λεπτο. Όταν συνήλθα, βρήκα γύρω μου 3-4 άτομα να με κοιτάνε με ένα ζευγάρι μάτια τάληρα!
Ooops!!
Ηθικό δίδαγμα: ναι, το καμένο μυαλό είναι αυτό που βλάπτει σοβαρά την υγεία!

Δεν υπάρχουν σχόλια: